Leuk hoor, al die hippe kokerrokken. Of je nu gezegend bent met een wulpse heuppartij a la Kim K., of het juist moet hebben van je uberslanke wespentaille, een strakke kokerrok doet veel voor je vrouwelijke vormen. Ook de mannen om je heen zullen hun aandacht ongetwijfeld op je mooie bibs richten. Maar wanneer je na een korte fietsrit arriveert op een feestje en de achterzijde van je leren kokerrok is versierd met de onflatteuze afdruk van de punt van je zadel – die pas ná het feestje is weggetrokken – voel je je ineens een stuk minder sexy. Wanneer je überhaupt heelhuids op het feestje aan bent gekomen, want een kokerrok gunt je niet veel bewegingsruimte.
In Amsterdam is de fiets nu eenmaal een onmisbaar vervoersmiddel wanneer je jezelf snel en flexibel tussen de hordes toeristen en gestesste Amsterdammers wilt manoeuvreren. Het liefst stap ik elke dag in een Uber hoor, begrijp me niet verkeerd. Ik weet alleen niet of mijn portemonnee dit dagelijkse stijlvolle ritje accepteert. De keren dat ik mijn gedachten om een Vespa aan te schaffen deelde met vriendlief, werd dit idee direct de kop ingedrukt met het argument dat je hier dik van wordt. Tsja, daar heeft hij natuurlijk gelijk in. En een onzekere, blubberende kont in een kokerrok is sowieso een no go. Betekent de kokerrokken-trend dan de terugkeer van Oma’s rokzadel? Een typisch gevalletje van praktisch waar je eerst aan moeten wennen, maar vanzelf hip wordt en waar het leven uiteindelijk een stuk prettiger van wordt. Een item in de categorie Iphone-hoesjes, leren sandalen en fietsmanden. Ik denk dat ik me toch eens voorzichtig ga oriënteren. Op de fiets werk je tenslotte aan die strakke bilpartij, die in een kokerrok nu eenmaal extra goed uitkomt.
