Tips om je kind goed te laten eten

Mijn dochtertje was een goede slaper. Dit durfde ik nooit uit te spreken, bang om ouders met een nachtbraker te kwetsen. Maar ik zeg niet voor niets: ze wás een goede slaper, want een halfjaar na haar geboorte was van dat goede slaapritme niets meer over. Nu is ze een goede eter. Dit durf ik nu wél uit te spreken, want ik ga ervan uit dat dit – net als haar wisselende slaapgedrag – een fase is. Daarnaast heb ik mijn best gedaan om mijn dochter Imae goed te laten eten. Hoe? Dat vertel ik in dit artikel! Daarnaast laat ik je zien wanneer HiPP 4 Junior Combiotik ook een uitkomst kan zijn.

1. Wat de boer niet kent, dat vreet ‘ie niet

Toen ik mijn dochter haar eerste hapje mocht geven (wat ik sowieso een héél leuk moment vond), zag ik om mij heen dat veel ouders een fruithapje gaven. Hartstikke lekker en gezond natuurlijk, maar wel zoet. Ik wil mijn dochter juist leren genieten van niet-zoete smaken, daarom heb ik haar de eerste paar maanden alleen maar groenten hapjes gegeven. En ik ben begonnen met het állervieste hapje: broccoli. Pure, gepureerde broccoli. Daarna volgden boontjes, erwten, bloemkool en pas als laatste worteltjes en pompoen. Allemaal puur en niet gemixt met elkaar, zodat ze echt goed zou wennen aan die smaken. Want pas na gemiddeld negen keer proeven, herkennen én waarderen, kinderen een nieuwe smaak. Daarna heb ik de fruithapjes langzaam toegevoegd: eerst kiwi, appel en toen pas banaan, aardbeien, mango en ander fruit met een hoog suikergehalte. Daarna heb ik Imae álles laten eten: van olijven en citroen tot haring en quinoa. En nog steeds laat ik haar alles proeven wat wij eten, op zoete en zoute dingen na, om haar smaakpalet verder te ontwikkelen. Nu eet ze met gemak een bord met gekookte broccoli of erwten, gewoon uit het vuistje. En is ze dol op vis. Koekjes laat ze meestal staan. Is het toeval? Dat zullen we nooit weten, maar een verkeerde basis is het vast niet geweest.

2. Koken is leuk

Zoals de meesten van jullie weten, heb ik een passie voor koken. Nieuwe smaken ontdekken, verrassende combi’s samenstellen en alles tot een gerecht bereiden: ik vind het super ontspannend. Ik geloof dat wanneer je houdt van koken, je respect voor eten hebt en bewuster eet. En dat laatste vind ik vooral belangrijk. Of je nu kiest voor een gezonde of ongezonde maaltijd of snack, als je het maar bewust doet. En ervan geniet. Ik hoop daarmee dat wanneer Imae “groot” is, haar eetpatroon in balans is en ze blij is met haar lijf zoals het is. Al sinds ze baby is, betrek ik haar ook bij alles wat ik in de keuken doe. Ik heb zo’n ‘kitchen helper’ laten maken door haar opa (even Googlen voor een how-to) zodat mijn dochter gezellig mee kan kijken. Wanneer ik de groenten snij, mag zij de stukjes in de pan doen. Dat het een enorme bende wordt, dat neem ik dan maar voor lief. En lekker proeven hoort daar ook bij. Ze eet stukjes paprika of likt een bakje of lepel af. Ideaal, vooral wanneer dit het haar op dat moment rustig houdt haha.

3. Slimme gerechten

Natuurlijk heeft Imae ook periodes dat ze minder goed eet, bijvoorbeeld wanneer ze net ziek is geweest. Of iets te veel achter elkaar gegeten heeft, dan is ze er daarna ineens he-le-maal klaar mee. Wat ook regelmatig voorkomt: dat ik helemaal geen tijd heb gehad om te koken en ze een aantal dagen uit potjes eet. Op dit soort momenten proberen we groenten zo veel mogelijk te verstoppen. Dan maak ik bijvoorbeeld een smoothie en doe daar ook wat komkommer, wortel of spinazie doorheen. Of ik maak gezonde muffins en verwerk daar groenten in. En wanneer we haar extra vitamines en voedingstoffen willen geven, voegen we wel eens een schepje HiPP 4 Junior Combiotik toe aan haar pap, flesje melk of pannenkoeken. Dan heeft ze tijdens deze ‘boost bite’ stiekem weer wat extra ijzer, calcium/magnesium en vitamine D binnen, zonder dat ze het doorheeft. Om gezond te groeien heeft een kind zelfs 7x meer vitamine D nodig dan een volwassene. Wij hebben sowieso altijd een pak melkpoeder in de voorraadkast, want in een chaotisch huishouden is de verse melk regelmatig “op”, en dan hoeven we niet om 19.00 uur ‘s avonds nog naar de supermarkt te rennen (want die fles warme melk is nog steeds onderdeel van haar avondritueel).

Wat bij ons ook helpt?

– Kleinere porties opscheppen
– Simpele gerechten maken (dus niet te veel ingrediënten door elkaar)
– Alles apart serveren (dus “gangen” maken en het opbouwen: van groenten naar pasta en vlees)
– Het bord leuk opmaken

4. Dealtje sluiten

Het komt ook wel eens voor dat ze alleen de lekkere dingen uit een gerecht zit te vissen. Bijvoorbeeld alleen de pasta en kip wil eten en niet de groenten. We proberen dan altijd een deal te sluiten: eerst een hapje met groenten, dan weer een hapje met pasta of kip. Natuurlijk wil ze ook wel eens helemaal niets eten van wat ik heb klaargemaakt. Geen háp. Als ze het dan op ‘t krijsen zet, dan gaan we niet de strijd aan. We dwingen haar niet, maar dan krijgt ze ook geen crackers of iets anders wat niet op tafel staat, daar zijn we dan redelijk streng in. Het risico dat ze met honger wakker wordt, dat nemen we dan maar. En vaak voegen we in dit soort situaties ook zo’n schepje HiPP toe aan haar avondfles, zodat ze toch nog het een en ander binnenkrijgt. Ook zijn we redelijk streng met het spelen met eten. Wanneer mijn dochtertje speelt met eten terwijl ze tussendoor hapjes neemt, is het prima. Soms gebruiken we twee lepels en geven zelf hapjes terwijl ze aan het “spelen” is. Maar wanneer ze alleen nog maar aan het spelen is en niets meer wil eten, dan is het klaar en halen we het bord van tafel.

No worries, wij zitten ook regelmatig met onze handen in het haar en wijzigen onze aanpak dan. En ieder kind is anders. Dus beschouw dit enkel als inspiratie wat bij onze dochter goed werkt, misschien brengt het je op ideeën!