De 5 dingen die ik anders zou doen op mijn bruiloft

Al 6 maanden loop ik rond met een lief meisje in mijn buik en hierdoor zouden we bijna vergeten dat mijn man en ik inmiddels alweer 1 jaar getrouwd zijn. Wat vliegt de tijd! Om het te vieren, gingen we samen een weekendje naar Copenhagen en bekeken daar natuurlijk nog eens uitvoering alle trouwfoto’s. Wat was het een bijzonder – en soms nog wel eens onwerkelijk – moment. Om er zelf nog even extra bij stil te staan, blik ik in dit artikel terug naar ons trouwweekend in Italië én heb ik opgeschreven wat ik heb geleerd. Wat zijn de dingen die ik anders zou doen op mijn bruiloft? Voor mij komt er natuurlijk geen tweede bruiloft – waarschijnlijk een groot 5-jarig jubileumfeest – dus brides to be, pluk er de vruchten van.  

Een jaar lang ben je met niets anders bezig dan die éne dag die in het teken staat van de liefde tussen jou en je toekomstige man. Je moet wel een flinke koelkast zijn wanneer hier geen emoties of spanningen bij komen kijken. En wauw, ik voelde ‘m wel hoor. De dag van mijn trouwerij kreeg ik bijvoorbeeld geen hap door m’n keel. Daar was ik écht door verrast. Daarnaast voelde het alsof ik de hoofdrol speelde in een film en drong alles eigenlijk pas ná de bruiloft goed tot me door. Waar ik nog meer over was verrast tijdens mijn huwelijk en wat ik anders zou doen, deel ik in dit artikel met je.

1. Meer eten

Ik kreeg werkelijk geen hap door mijn keel

Van het 5-gangen menu dat ik met liefde had samengesteld en voorgeproefd, heb ik op de dag van mijn huwelijk zelf nauwelijks iets gegeten. Geloof me, misschien heb ik totaal 1 mager vorkje geprikt, ik kreeg geen hap door mijn keel. Eigenlijk was ik daardoor de hele dag een heel klein beetje misselijk en licht in mijn hoofd. Kwam het door mijn gekrompen maag, omdat ik de dagen daarvoor ook niet zoveel had gegeten? Waren het de zenuwen? Was het de spanning rondom de weersverwachting? Of is het een veelvoorkomend ding bij bruidjes dat je weinig eetlust hebt? Ik kan mijn vinger er niet op leggen. Gelukkig waren er veel lieve mensen om me heen die mij regelmatig dwongen om toch wat fruit, yoghurt of thee naar binnen te werken, om te voorkomen dat ik niet tijdens de openingsdans zou omvallen. Dat heeft me gered, want je hebt nu eenmaal energie nodig voor de dag (en een bodem voor de G&T’s in de avond). 

2. Loslaten

Wáár en hoe je het ook viert, de gasten en de sfeer maken de dag. Dát is wat in je herinnering blijft hangen. 

Zoals je in dit artikel hebt kunnen lezen, heeft het zo’n 70% van mijn trouwdag geregend. In Zuid-Italië, waar je normaal gesproken voor de zon en het buitenleven naartoe reist en het gemiddeld 2 dagen per jaar regent. Een nachtmerrie, zou je denken. Maar hoe cliché het ook klinkt, de mensen en vooral de sfeer maken de dag bijzonder, dus weer of geen weer, het is een prachtige dag. Dus het maakt écht niet uit waar, hoe of in welke weersomstandigheden je ook trouwt. En hoe vaak mensen dat ook vooraf tegen mij zeiden (voor- en na de slechte weersvoorspellingen) het stelde me niet gerust. Pas nu ik alles achter de rug heb, besef ik dat je door die gedachten bepaalde zorgen wél prima kunt loslaten. Als ik dat vooraf had geweten… Dat scheelt een hoop stress en spanning in aanloop en tijdens de bruiloft, kan ik je vertellen. En die afgekoelde bitterballen, een biertap die tijdelijk leeg is of een bruidsjurk die vies is, is de irritatie ook écht niet waard. Laat het los, en geniet van het moment. Hoe vaak mensen het ook tegen mij zeiden vooraf, ik vond het op het moment toch lastiger dan gedacht, en achteraf denk ik: het maakte allemaal niets uit. Wat echt belangrijk is, is dat je enthousiaste, gezellige en lieve mensen om je heen hebt die van je houden. Die speciaal voor jou zijn gekomen om er een onvergetelijk feest van te maken. De liefde die je krijgt en de warmte die je om je heen voelt (en dan heb ik het niet over dat brandende zonnetje), dát is hetgeen wat uiteindelijk blijft hangen.

3. Minder strak plannen

Het draaiboek kwam in de prullenbak terecht, maar toch verliep alles goed

Omdat de weersvoorspelling ons vertelde dat het in de ochtend droog zou blijven, hebben we de ceremonie van het einde van de middag naar de ochtend verplaatst. Een keuze met gevolgen, want daardoor verschoven álle programma-onderdelen. Het draaiboek, waar ik zo mijn best op had gedaan en op zo’n 12 A4tjes van minuut tot minuut de dag had gepland, verdween dus letterlijk en figuurlijk in de prullenmand. Voor een controle freak zoals ik, een drama. Maar tóch verliep de dag goed. Dankzij geweldige ceremoniemeesters die rustig bleven, mij gerust stelden en de touwtjes samen met de contactpersoon van de locatie strak in handen hadden. En weet je wat? Achteraf gezien hadden we bepaalde onderdelen die in het initiële draaiboek stonden veel te strak gepland. 1 uurtje voor de fotoshoot, een beetje tussendoor gepropt? Nee hoor, daar hadden we uiteindelijk 2-3 uur voor nodig. Ook make-up en aankleding kost veel meer tijd dan je vooraf denkt, vooral omdat je hier het liefst een rustig “momentje” van wilt maken met hier een daar een fotootje. Hier kun je dus gemakkelijk 2-3 uur voor inplannen. Het feest? Sowieso géén eindtijd geven, bij ons is dat heel goed bevallen. Of in ieder geval zo laat mogelijk..  Maar hoe je het ook hebt ingepland, strak of niet strak, alles komt hoe dan ook goed. Desnoods wachten je gasten maar even, echt geen ramp hoor op zo’n bijzondere dag.

4. Nog meer in het moment leven

Het voelde alsof ik de hoofdrol speelde in een film, maar dan in een droom. Ik was er niet helemaal bij. 

Ik weet niet of het kwam omdat ik zo veel spanning had gehad en dat toen het zover was het moment zo onwerkelijk leek, maar het voelde op de trouwdag alsof ik droomde. Ik was er niet helemaal bij, leefde een beetje in een roes. Mijn man en ik keken elkaar op verschillende momenten goed in de ogen – bij de eerste ontmoeting, tijdens de ceremonie, bij het JA-woord, bij de fotoshoot en de openingsdans – en hadden toen allebei een heel onwerkelijk gevoel. Alsof we de hoofdrol speelde in een film. Tussendoor hadden we natuurlijk veel contact, alleen waren we dan ook veel bezig met alles wat om ons heen gebeurde. Achteraf gezien had ik nog veel meer in het moment moeten leven. Momenten echt even stilstaan en het rustig observeren van de situatie, de mensen en de sfeer. Om jezelf vervolgens weer helemaal in die situatie en sfeer te laten opnemen. Je moet de bruiloft zo veel mogelijk zelf voelen, ervaren en beleven. Niet vanuit je hoofd, maar vanuit je hart. Want nogmaals: dat gevoel vanuit je hart is hetgeen wat blijft hangen. Dát zijn de herinneringen. Zoals het moment in de kerk, waarbij al onze vrienden en familie uit volle borst, met een grote glimlach en juichend “JA” zeiden toen onze trouwambtenaar vroeg of zij ons bij zouden staan in het huwelijk. Wij zaten helemaal ‘in’ dat moment, waren verrast door de intensiteit en energie daarvan (los van de trillende raampartij) en kregen kippenvel to the max. Of toen we ‘s nachts met z’n alle luid zingend en wild dansend het gevoel hadden alsof de avond en sfeer niet beter kon worden. Moeder danste met vrienden, vriendinnengroepjes smolten samen en ook mijn man en ik gingen helemaal los. We hoopten dat dit gevoel voor altijd kon blijven bestaan. Dit zijn momenten die zijn opgeslagen in ons hart, om nooit te vergeten.

5. Niet bezuinigen op foto- of videomateriaal

Ondanks dat de belangrijkste momenten zijn opgeslagen in je hoofd en hart, denk ik dat het goed is om – wanneer het budget dat natuurlijk toelaat – niet te bezuinigen op foto’s of videobeelden. Het geeft rust om te weten dat er twee fotograferen rondlopen die geen mooi beeld willen missen. Nu kun je denken, één fotograaf is toch voldoende, maar met twee fotografen kunnen er net wat meer momenten worden gevangen. Ook concerteert de één zich dan op het mooie, globale plaatje en de ander op de mensen en emoties tijdens een belangrijk moment. Omdat wij ons budget voornamelijk aan de locatie, de overnachtingen, het eten en alles daaromheen hadden besteed, dachten we dat een volledige trouwvideo niet nodig zou zijn. Het is tenslotte best weer een gedoe en kostenpost om apart een videograaf naar Italië mee te nemen, dus we vragen gewoon of anderen wat filmpjes maken. Helemaal prima, alleen zijn die beelden natuurlijk niet scherp en volledig. Vraag iemand ook vooraf altijd in het specifiek om beeld te maken en laat dit niet op z’n beloop. Achteraf gezien had ik daarom persoonlijk (mijn man denkt er vast anders over) ook graag professioneel videomateriaal willen hebben. Leuk om later aan mijn kinderen te laten zien en om zelf af en toe terug te kijken.

En dit was een héle goede keuze..

Denk goed na over het plan B
Daarnaast is – vooral in ons geval – vanaf het begin nadenken over een “plan B” de beste keuze ooit geweest. Toen we de beslissing namen over de keuze voor de locatie in Italië, heeft de sfeer van de plek én de goede “binnen-opties” de doorslag gegeven. De lunch, een deel van de ceremonie, het diner en het feest hebben we uiteindelijk binnen gehouden, maar wél nog steeds op een geweldige, stijlvolle en typische Italiaanse plek. De warme en authentieke sfeer gaf ons volledig het gevoel dat we in Italië waren, waardoor je vergeet dat het buiten hondenweer is. Een héle fijne pleister op de wond.

Huwelijksreis niet te lang
En wat ik qua huwelijkreis niet had verwacht, dat ik een dikke week weg helemaal prima vond. Ondanks dat ik gek ben op reizen, had ik niet persé 3 weken op vakantie gehoeven. Want na je bruiloft is het heel leuk om met vrienden lekker na te praten en foto’s uit te wisselen en als je dan in de middle of nowhere zit, met in het ergste geval slecht wifi-bereik, kan dat jammer zijn. Een huwelijksreis van 8-10 dagen vond ik dan ook perfect. Dan wél lekker uitpakken met wat extra luxe natuurlijk, want na zo’n bruiloft ben je moe en wil je gewoon in de watten worden gelegd. Dus ga sowieso op huwelijksreis om na te genieten en te ontspannen, alleen drie weken in de rimboe in Afrika zou ik niet aanbevelen.

Plak er een overnachting aan vast
Of je nu in Groningen, Maastricht, België of Italië trouwt, het land maakt uiteindelijk echt niet zo heel veel uit. Wat wél echt een aanrader is, is het organiseren van je bruiloft op een andere plek dan waar je zelf woont mét een overnachting. Nodig gewoon net iets minder mensen uit en je hebt die overnachting al terugverdiend. Die overnachting laat je gasten veel meer ontspannen (geen oppas die optijd moet worden afgelost of bob die terug moet reizen), het geeft iedereen het gevoel even helemaal weg te zijn en ook de sfeer onderling is met een nachtje slapen op dezelfde locatie nóg beter. Zoek dus een trouw- of feestlocatie waar je ook slaapt, want wanneer iedereen op verschillende plekken slaapt mis je nog een beetje dat groepsgevoel. Iedereen heeft net wat meer de rust & tijd om te feesten, doet de moeite om elkaar écht te leren kennen en de volgende dag napraten en herinneringen delen is goud waard. Wedden dat je jouw bruiloft afsluit als één grote vriendengroep. Het mooiste geschenk wat je maar kunt krijgen, is het niet?